ولی نمی دانم چرا دلتنگی، دست از سرم بر نمی دارد ؟!
کوچه پس کوچه های دلم،
بهانه گیر شده اند!
حال و هوایم نفس گیر شده است !
مگر چه خبر شده که این چنین آسمان دل مه آلود شده است ؟!
دوست داری دوباره بیرق های مشکی را علم کنی و حسینیه دلت را
که همین چند روز پیش خانه تکانی کرده ای، سیاه پوش کنی !
هر چه فکر می کنی، برای مراد دلت، مریدی پیدا نمی کنی!
السلام علیک یا فاطمه الزهرا ...
خودت هم نمی دانی ؟!
ماجرای کوچه،
در نیم سوخته
و چادر خاک آلوده ...
چادر خاک آلوده ...
سراسیمه به سراغ تقویم می روی،
ورق میزنی صفحات را و نگاهت به ماه جمادی الاول می افتد ...
یادت می آید که فاطمیه نزدیک است!
در می یابی که هنوز خود را برای فاطمیه آماده نکرده ای!
با خود فکر می کنی نکند روزی که منادی پروردگار ندا دهد:
ای دوستداران فاطمه ! به گوشه های چادر بانوی جهانیان چنگ زنید،
تو شرمنده و سر به زیر باشی ...
راستی، فاطمیه نزدیک است...!